Eema is dä Zille ooch zorbrochn

Nuh horchd ä ma droff, jädze gibds was ganz Schweres. Das gehd in dä Geschide dor Elbeschifffahrd ein. Denn dor Frachdor lach tachelang quer. Am Mondach hamse den nuh widder flodd gemachd. Ich schdand ooch dabei. Und ich muss sachn: Echde Freindschafd hilfd. Wenn mor so än Panzor fon Tschechn sidd, da mussde mei Mann ma kurz an dä alde Waffenbriederschafd dengn,Warschauer Bagd und so. Is lange her, aber dor Saggse forgissd nüschd.
Frieher ham mir ooch immer Zille gesachd. Die flachn Schiffe kam mid Kohle dä Elbe nundor oder mid allem möglichn Schiddgud. Da ham mir immer gewunkn und von dem langn Boot ham die zurick gewunkn.
Frieher, so erzähld mei Mann, da had ooch so ne Zille quer for dor Bricke gelechn. Da ham die dran gezochn un das Ding is zorbrochn. Weeß jemand noch, wann das war? Ma bidde an mich schreibn, würds gern wissn. Guddmachn. Eure Kutscherin

[email protected]

Hinterlasse jetzt einen Kommentar

Kommentar hinterlassen

E-Mail Adresse wird nicht veröffentlicht.


*


Diese Website verwendet Akismet, um Spam zu reduzieren. Erfahre mehr darüber, wie deine Kommentardaten verarbeitet werden.